پیمان شنگن
پیمان شنگن قراردادی است که در 14 ژوئن سال 1985 میلادی جهت ورود آزاد ساکنین کشورهای اروپایی بدون نیاز به ویزا و کاهش مشکلات رفت و آمد آن ها منعقد شد. از این مشکلات جمله برچیده شدن مرزها و ایستگاه های بازرسی مرزی، در عرشه کشتی پرنس ماری آسترید روی رودخانه ماسل نزدیک شهری به نام شنگن در لوکزامبورگ مرز بین فرانسه و آلمان به امضای 5 کشور آلمان، فرانسه، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ رسید و در 4 اکتبر سال 1990 میلادی پس از اتحاد آلمان شرقی و غربی دوباره با امضای آلمان متحد تکمیل گردید. 

کشورهای عضو محدوده شنگن عبارتند از: آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، هلند، بلژیک، لوکزامبورگ، فنلاند، دانمارک، لیتوانی، لتونی، لهستان، مجارستان، اتریش، چک، ایسلند، مالت، استونی، اسلواکی، اسلووانی، سوئیس، لیختن اشتاین.

گفتنی است کشورهایی مانند انگلیس و ایرلند جز شنگن نیستند و بعضی از کشورها مانند قبرس،کرواسی و بلغارستان در صدد پیوستن به پیمان شنگن هستند. کشورهای عضو اتحادیه اروپا را نباید با کشورهای محدوده شنگن اشتباه گرفت. کشورهای عضو اتحادیه اروپا شامل کشورهای محدوده شنگن به جز ایسلند و نروژ به علاوه کشورهای انگلیس و ایرلند و رومانی هست.

واحد پولی یورو در حال حاضر در بیشتر کشورهای اروپایی استفاده می شود از جمله ایتالیا، اسپانیا، بلژیک، فنلاند، فرانسه، آلمان، هلند، لوکزامبورگ و ... ولی کشورهایی نظیر: صربستان، مقدونیه، مولداوی نه عضو محدوده شنگن هستند و نه اروپا بنابراین پس از ورود به این کشورها برای ورود به سایر کشورهای اروپا نیاز به گرفتن ویزا دارید. این ویزا مخصوص افرادی است که قصد دارند به کشورهای محدوده شنگن وارد شوند.

البته ساکنین کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیا، ژاپن، کره جنوبی و مالزی نیاز به اخذ ویزای شنگن ندارند و می توانند به مدت حداکثر 90 روز به این کشورها وارد و خارج شوند.

مزایای شنگن

تا پیش از معاهده شنگن شهروندان کشورهای اروپایی می توانستند با ارائه کارت های شناسایی ملی و یا پاسپورت های خود در پست های مرزی به کشورهای همسایه سفر کنند اما اتباع بسیاری از کشورها برای ورود به هریک از کشورهای اروپایی نیازمند ویزای جداگانه بودند و اگر در سفر خود مثلا پنج کشور اروپایی را گنجانده بودند به پنج ویزای مجزا نیاز داشتند. استقرار شبکه ای گسترده از پست های مرزی در سراسر قاره اروپا به اختلال در تردد و تحمیل ضرر و زیان به هر دو صنف گردشگری و بازرگانی می انجامید. پس از معاهده شنگن با تصویب قوانین جدید اتباع غیر اروپایی (خارج از اروپا وکشورهای مشترک المنافع مشتق شده از شوروی) برای ورود به منطقه شنگن کافی است به سفارت خانه ها و کنسولگری های اعضای شنگن مراجعه و ویزای شنگن را دریافت نمایند.

این ویزا به افراد اجازه تردد در تمام نواحی شنگن را بدون نیاز به ارائه ویزای جداگانه و بازرسی های مرزی می دهد. یک ویزای شنگن دارای دو تاریخ مشخص است یکی تاریخ اعتبار ویزا و دیگری تعداد روزهای مجاز که حداکثر 90 روزه است. اگر تاریخ اعتبار ویزای شما گذشته باشد حتی اگر تعداد روزهای مجاز ویزای شما باقی مانده باشد ویزای شنگن شما باطل تلقی می گردد.

همچنین تعداد دفعات ورود شما به محدوده شنگن در ویزای شما به صورت سینگل و مالتیپل می باشد. اگر ویزای شما سینگل باشد یعنی پس از یک بار ورود و خروج دیگر نمی توانید از آن ویزا برای ورود مجدد اسفاده نمایید و اگر به صورت مالتیپل باشد شما می توانید در مدت اعتبار ویزا و تعداد روزهای مجاز درون ویزایتان به دفعات به کشورهای عضو شنگن وارد شوید.

انواع ویزای شنگن

ویزای نوع A: ویزای ترانزیت است یعنی مسافر حق خروج از فرودگاه را ندارد و می تواند در یکی از فرودگاه های شنگن پرواز خود را عوض و راهی کشوری در خارج از شنگن شود.

ویزای نوع B: ویزای عبور است یعنی مسافر حق خروج از فرودگاه را دارد و می تواند از شنگن به عنوان منطقه عبوری استفاده نماید تا از طریق زمینی خود را به کشور دیگری غیر شنگن برساند.

ویزای نوع C: ویزای توریستی که اکثر ایرانیان با آن وارد محدوده شنگن می شوند.

ویزای نوع D: ویزای بلند مدت است که معمولا تجار و بازرگانان از آن استفاده می کنند تا بتوانند در طی سال بارها به شنگن وارد و از آن خارج شوند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و اخذ ویزای شنگن با ما تماس بگیرید.